Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
tulani — sif. <ər.> Uzun uzun, çox uzun, uzun uzadı, uzun. Tulani şikayətlər edərdin bizə, Seyyid; Bəs ağ şəhi görcək nə üçün müxtəsər etdin? S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bığ — is. 1. Kişilərin üst dodaqlarının üstündə qırxılmamış saxlanan tük topası. Gələn oğlanın nazik, qara bığları . . geriyə daranmış uzun saçlarına qısılmış balaca qulaqları vardı. M. Hüs.. Cuma əsgərlərdən birinin sallaq bığlarını görürdü. Ə. Ə.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bir — say. 1. 1 rəqəmi ilə işarə olunan sayın adı, miqdar saylarının ilk vahidi. Üçdən bir çıxmaq. Beşin üstünə bir gəlmək. // Miqdarca tək. Bir cilddən ibarət kitab. 2. Zərf mənasında. Bir yerdə, birgə, birlikdə. Çörəyi bir yedik. 3. Sif. mənasında.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xanım — is. 1. Hörmət və şərəf üçün qadınlara verilən ad; bəyim. <Murad:> Ah, xanım, bir sənsən mənim pənahım; Mən qərib kimsəyəm, yox bir günahım. H. C.. Dəlilər, xanımlar Koroğludan çox nigaran idilər. «Koroğlu». Çərşənbə günündə çeşmə başında;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ozan-ozan — (Şamaxı) uzun uzadı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
eşqnamə — ə. və f. öz eşqi haqqında uzun uzadı danışma və ya yazma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şərh — ə. 1) mənanı açma, izah etmə; izah; 2) bir əsərin izahına həsr edilmiş başqa bir əsər; təfsir. Şərhi hal 1) mövcud vəziyyəti bildirmə, məlumat vermə; 2) tərcümeyi hal; şərhi mütəvvəl uzun uzadı danışıq, mübahisə, hadisə və s … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təfərrür — ə. 1) bir yerdə qərar tutma; yerləşmə; 2) sabitləşmə; möhkəmlənmə; 3) uzun uzadı danışma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çapalamaq — f. 1. Ağrıdan, qızdırmadan və başqa bir səbəb üzündən çırpınmaq, bədəni sarsılmaq, əl ayağını oynatmaq. Xosrov hələ də çınqıl üzərində çapalayırdı. S. R.. <Müəllim> qızdırmanın içərisində çapalayan (f. is.) körpəsinin xəstəliyə davam gətirə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
